Op tijd maatregelen nemen rondom fysieke belasting

Fysiek werk. De gemiddelde agrariër is er niet vies van. Datzelfde geldt voor de medewerkers van Abeos Agri. Maar hoe zorg je dat die inspanningen niet tot blessures leiden? Daar ligt een belangrijke taak voor de werkgever. “Wij ondersteunen onze medewerkers om vitaal en met plezier naar hun werk te gaan”, vertelt regiomanager Henny Greveling. “Een scherp oog voor de arbeidsomstandigheden hoort daarbij.”

Afgelopen december ontvingen twintig Abeos Agri-medewerkers een exoskelet. Voor wie nu ‘robocop’- achtige visioenen krijgt, dat valt mee. Henny: “De exoskeletten die wij hebben aangeschaft, zijn lichte constructies die op het bovenlichaam worden gedragen en piekbelasting van de spieren helpen voorkomen.” Op dit moment worden ze enkel nog door melkers gebruikt. “Bij melken verricht je continu handelingen waarbij je je armen recht voor je of boven schouderhoogte gebruikt. Een exoskelet verlicht de bewegingen en werkt op die manier preventief tegen blessures.”

Een prachtig hulpmiddel dus om een leven lang blij en gezond in de melkput te staan. En één van de manieren waarop Abeos agri nieuwe stijl haar werkgeverschap wil inrichten. “We streven chique gezegd naar duurzame inzetbaarheid. Dat verwijst naar het vermogen van medewerkers om lichamelijk en geestelijk vitaal te blijven, gedurende hun hele loopbaan.” Die vitaliteit is natuurlijk belangrijk voor de medewerkers zelf, maar ook voor de toekomstbestendigheid van de organisatie en de tevredenheid van klanten/leden, weet de regiomanager. “Het is onze aandacht dus meer dan waard. Geen gemakkelijke opgave, maar wel eentje waar we met hart en ziel voor gaan.”

Om tot een juiste duurzame inzetbaarheid te komen, hanteert Abeos Agri een driestappenplan. “Kijk, je kunt wel tienduizend exoskeletten aanschaffen, maar als je basis niet goed is, is zo’n systeem slechts een lapmiddel.” Henny doelt op de technische en organisatorische maatregelen die in eerste instantie genomen moeten worden om een werkplek duurzaam in te richten. “Het liefst laten we techniek het zware werk doen. Denk aan de moderne boxen waarmee onze klauwverzorgers op pad gaan. Een hydraulische lier tilt de koeienpoten op. Zo’n systeem stelt de medewerker in staat met minder lichamelijke inspanning meer koeien te bekappen. Ideaal!” Helaas bestaat er niet voor elke klus een passende techniek. “In dat geval kijken we naar organisatorische oplossingen, zoals taakroulatie. Door het melken regelmatig af te wisselen met andere werkzaamheden in een andere werkomgeving, kun je overbelasting van de spieren voorkomen. En afwisseling maakt het werk ook leuker, denken wij.”

Zijn stap één en twee met aandacht doorlopen, dan kunnen persoonlijke maatregelen het werkgeluk nog verbeteren. “Misschien heeft iemand behoefte aan een opleiding waarmee hij/zij nieuwe skills kan leren. Jezelf ontwikkelen is namelijk ook een vorm van groei en arbeidsvreugde. Ook bieden we de mogelijkheid om ergonomische adviezen in te winnen. Een specialist gaat dan mee naar de werkplek en geeft een melker of schoonspuiter tips over de beste werkhouding.” Ook het exoskelet hoort bij de categorie van persoonlijke maatregelen. “Voorkomen is altijd beter dan genezen. Door preventief zo’n hulpmiddel aan te bieden, hopen we toekomstige blessures te voorkomen.”

Henny was dan ook blij dat meerdere medewerkers interesse toonden en het exoskelet tijdens de demonstratiebijeenkomst wilden uitproberen. “De eerste geluiden zijn positief. Natuurlijk zijn er ook kritische punten, die verzamelen we nu. Zo blijken niet alle typen melkput even geschikt. Soms blijven de melkers met hun exoskelet hangen achter touwtjes of uitsteeksels. Met die informatie hopen we de inzetbaarheid beter te sturen. En wellicht uit te breiden naar andere werkzaamheden dan melken.”

Marco Dijkstra melkt met een exoskelet:

Marco melkt al 24 jaar op hetzelfde bedrijf. Acht jaar geleden groeide de veestapel naar 450 melkkoeien. “En dat ging ik voelen. De laatste honderd koeien waren elke melkbeurt weer heftig. Maar missen kan ik dit werk niet.” Hij is er heel eerlijk in: “Zonder exoskelet was ik gestopt.” Marco is fulltime melker. Twee keer per dag, gemiddeld vijf dagen per week melkt hij. Die repeterende beweging begon hij opgegeven moment te voelen. “Ik kreeg steeds meer last van mijn nek en schouders. Tijdens het werk ja, maar ook daarna. Thuis moest ik altijd even een kwartiertje op de bank liggen om bij te komen.”

“Er is mij ander werk aangeboden, maar ik melk veel te graag. En het liefst ook op dit bedrijf. Dus toen mijn leidinggevende vroeg om een exoskelet te proberen, stond ik daar zeker voor open. Nu wil ik niet meer zonder.” Het systeem is heel makkelijk in gebruik, vervolgt hij. “Al lopend naar de melkput trek ik het aan. Je doet de lussen links en rechts om je armen alsof je een rugtas om doet. Vervolgens heb je een gordel met klittenband om je middel en een clipje voorop de borst. Bij de versie die ik gebruik zit er ook nog een soort cilinder om mijn bovenarmen. De bladveren die erop zitten ondersteunen de opwaartse beweging, waardoor mijn schouders en nek optimaal ontzien worden. Vanaf het eerste gebruik was de pijn weg en kwam ik nog vol energie thuis. Zo kan ik het melken nog wel tien jaar volhouden.”

Marco begrijpt dat zijn exoskelet anders is dan de versie die Abeos Agri uiteindelijk heeft aangeschaft voor andere medewerkers. “Ik heb ze beiden getest en ze werkten prima. Het verschil is dat ik al serieuze pijnklachten heb, vandaar dat ik in aanmerking kwam voor het zwaardere type met bladveren. Maar eigenlijk is het systeem bedoeld om klachten te voorkomen. Dus als je op tijd start met dragen, biedt een mechaniek op basis van elastieken voldoende ondersteuning.”